لجبازی در کودکان و علائم آن

لجبازی در کودکان یکی از اختلالات رایج است که می‌تواند به عوارض جدی در زندگی کودکان منجر شود. این اختلال ممکن است با علائمی مانند عدم اطاعت از قوانین و مقررات، رفتارهای خشونت‌آمیز، عدم تمایل به همکاری، انتشار دروغ‌ و دست‌کاری عاطفی دیگران همراه باشد. والدین نقش مهمی دارند، عدم آشنایی با تکنیک‌های درست فرزندپروری می تواند ناخواسته سبب ایجاد و تثبیت اختلال لجبازی کودک شود.

گاهی ممکن است مبتلایان به بیش‌فعالی شدید و اختلال شخصیت مرزی و اوتیسم و برخی اختلالات دیگر نیز علائم مشابه لجبازی نشان می‌دهند،بنابراین بایستی علائم و عوارض آن توسط متخصص بررسی شود تا عوامل ایجاد لجبازی شناسایی و رفع شده و تکنیک‌های درمان اجرا شود. کودک یا بزرگسال مبتلا به لجبازی بعضا از این کار لذت برده و می‌تواند سبب رنجش و آسیب روانی در اطرافیان نیز شود.

علت لجبازی در کودکان

علت لجبازی در کودکان دلایل پیچیده و چندگانه دارد. روانشناسی کودک این امر را به نیازها و احساسات پیچیده کودکان مرتبط می‌داند. برای مثال، در سنین ۲ تا ۳ سالگی، کودکان به دنبال استقلال و خودمختاری می‌گردند. این نیاز ممکن است با محدودیت‌های تعیین شده توسط بزرگترها تداخل پیدا کند و به شکل لجبازی اظهار شود. همچنین، در سنین ۶ و ۷ سالگی، کودکان ممکن است احساس کنند که توجه کافی را از طرف خانواده یا معلمان دریافت نمی‌کنند. بنابراین، لجبازی در کودکان ۷ ساله دلایل متفاوتی نسبت به جبازی در همان کودکان در ۵ یا ۹ سالگی دارد. همچنین، لجبازی می‌تواند نشانه مشکلات رشدی یا اختلالات یادگیری باشد، و تأثیر عوامل خانوادگی مانند سبک فرزندپروری و روابط والدین و کودک نیز مهم است.

رفتار مناسب با بچه‌ لجباز

بچه لجباز همان است که هیچ پدر و مادری آرزویش را ندارد اما باید به جای مواجهه همرا با خشم، عصبانیت یا سرزنش، از مواجهه مثبت و برقراری ارتباط احساسی استفاده شود. این ارتباطات برای بهتر شناختن و درک کردن احساسات آنها اهمیت دارد. همچنین، تشویق آنها به طرح سوالات و ایجاد فضای باز برای بحث و بررسی مسائل می‌تواند به آرامش و قبول خود کمک کند. ارزشی که والدین و معلمان به این نوع رفتارها می‌دهند، نقش مهمی در تشکیل شخصیت و رفتار بچه‌ها دارد. ایجاد فضای امن و محافظتی، به بچه‌ها کمک می‌کند تا آرامش و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند و از بروز اختلال یادگیری و شناختی و عاطفی جلوگیری شود.
جایگزینی سیستم تقویت و پاداش بجای سیستم تنبیه وباز‌دارندگی می‌تواند موجب کاهش تنش و افزایش آرامش و عزت نفس در کودک گردد هرگز به کودک لجباز توهین، بددهنی نکنید و نباید کودک را تحقیر کنید یا بزنید، تنبیه بدنی جز آسیب جسمی و روانی هیچ پیامد درازمدت مثبتی نخواهد داشت.

بررسی خصوصیات کودکان لجباز

کودکان لجباز، گروهی از کودکان هستند که در موقعیت‌های اجتماعی و روانی مختلف همواره روی خواسته نابجایی خود اصرار دارند. این کودکان ممکن است با مشکلات ارتباطی، ناتوانی در مدیریت احساسات و کنترل عصبی مواجه شوند که بر توانایی‌هایشان تأثیر می‌گذارد.
لجبازی نمایانگر ناتوانی در کنترل حرکات و اعضای بدن است که می‌تواند به مشکلاتی در محیط‌های اجتماعی، تحصیلی و خانوادگی منجر شود. این وضعیت ممکن است بر روی عملکرد تحصیلی، ارتباطات دوستانه و خود احترامی کودکان تأثیر بگذارد.
برای کمک به کودکان لجباز، شناخت دقیق توانایی‌ها و مشکلاتشان ضروری است. این کودکان به حمایت‌های مناسب از طریق روش‌های درمانی، مشاوره و آموزش که می‌تواند زندگی این کودکان را تحت تأثیر مثبت قرار دهد و آنها را برای مواجهه با چالش‌های روزمره آماده سازد نیازمندند و والدین همانطور که برای انتخاب شغل به مشاوره شغلی برای تحصیل به مشاوره تحصیلی نیاز دارند در فرزندپروری نیز حتما به مشاور نیازمند هستند تا بتوانند قوانین صحیح رفتار با کودکشان را یاد بگیرند.

راه ‌های پیشگیری از اختلال لجبازی کودک

اختلال لجبازی کودک می‌تواند بر توانایی‌های اجتماعی، تحصیلی و روانی کودکان تأثیر بگذارد. برای جلوگیری از این اختلال، اقدامات پیشگیرانه بسیارموثر است. به عنوان مثال، آموزش همدلی و تشویق کودکان به فعالیت‌های بدنی می‌تواند به توسعه مهارت‌های حرکتی و ارتباطات اجتماعی آنها کمک کند. همچنین، کودک لجباز، با ارائه حمایت‌های مناسب از جمله مشاوره و آموزش، می‌تواند نسبت به توانایی‌هایش آگاه شود و راه‌های مواجهه با چالش‌های روزمره را یاد بگیرد. ایجاد محیطی حمایت‌کننده در خانه و مدرسه، با ارائه فرصت‌های آموزشی و تربیتی مناسب، نقش مهمی در پیشگیری و مدیریت اختلال لجبازی کودکان دارد.
امروزه افراد توجه زیادی به سلامت روان دارند و مراجعه به روانشناس جهت درمان وسواس فکری و یا فوبیا را جدی می‌گیرند اما متاسفانه اغلب افراد لجبازی را به ویژه در کودکان جدی نمی‌گیرند در حالیکه عدم توجه به این اختلال سبب رشد و تثبیت آن خواهد شد.

درمان لجبازی در کودکان

درمان لجبازی در کودکان نیازمند همکاری والدین و متخصصان می‌باشد. این درمان ممکن است شامل جلسات مشاوره، تمرینات حرکتی، و استفاده از تکنیک‌های روان‌شناختی باشد. همچنین، آموزش به والدین نحوه ارتباط موثر با بچه لجباز و ایجاد محیط حمایت‌کننده می‌تواند در فرآیند درمان بسیار موثر باشد. استفاده از هنردرمانی نیز روش موثری در درمان و کمک به ارتقا سطح روابط عاطفی دارد، لجبازی یک اختلال پیشرونده است و خودبخود درمانپذیر نیست بنابراین هر چه زودتر تشخیص داده شود زودتر و بهتر به درمان پاسخ خواهد داد.
بازی‌ درمانی می‌تواند توانایی‌های ارتباطی بچه لجباز را بهبود بخشیده و مشکلات حرکتی و ارتباطی را مدیریت کند. این روش درمانی، با ایجاد محیطی دل‌پذیر و پر از بازی‌های تاثیرگذار، به کودکان کمک می‌کند تا با خود و محیط خود در ارتباط بیشتری باشند. بازی‌هایی که به صورت بازی‌درمانی می‌تواند توانایی‌های ارتباطی بچه لجباز را بهبود بخشیده و مشکلات حرکتی و ارتباطی را مدیریت کند. این روش درمانی، با ایجاد محیطی دل‌پذیر و پر از بازی‌های تاثیرگذار، به کودکان کمک می‌کند تا با خود و محیط خود در ارتباط بیشتری باشند. بازی‌هایی که به صورت متمرکز بر حرکت و تعاملات اجتماعی طراحی شده‌اند، می‌توانند بهبود قابل توجهی در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی بچه لجباز ایجاد کنند.