بازی درمانی نه تنها باعث برانگیخته شدن احساسات کودک می‌شود، بلکه می‌تواند نقش درمانی داشته باشد.  بازی درمانی، ابزاری برای ارتباط گرفتن با کودکان است، تا درمانگر بتواند از این روش با احساسات و مشکلات کودک آشنا شود. مشکلاتی نظیر: تاخیر در رشد و یادگیری، رفتارهای پرخاشگرانه، اضطراب، افسردگی، غم و اندوه و یا حتی اختلالات اوتیسم را می‌توان از این روش تشخیص داد. بر اساس تحقیقات بین‌المللی که انجام شده، حدود ۷۱ درصد از کودکانی که در بازی درمانی شرکت کرده‌ بودند، تغییرات مثبتی را تجربه کرده‌اند. برخی از کودکان در ابتدا با تردید بازی درمانی را شروع کرده‌اند، اما بعد از مدتی احساس بهتری را نسبت به این تکنیک داشته‌اند. همچنین خانواده‌ها بعد از پشت سر گذاشتن این مرحله تواستند، تا ارتباط قوی‌تری با فرزند خود برقرار کنند.